Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ο Μπεκερέλ ανακάλυψε τη ραδιενέργεια και το ζεύγος Κιουρί βάλθηκε να του κλέψει τη δόξα. Στη συνέχεια ο Αϊνστάιν ερμήνευσε το φαινόμενο με την ειδική θεωρία της σχετικότητας, κι όλα θα σταματούσαν εκεί εάν ο μυθιστοριογράφος Ουέλς δεν φανταζόταν μια βόμβα ικανή να καταστρέψει μόνη της μιαν ολόκληρη πόλη. Ο Ούγγρος Λέο Σίλαρντ βάλθηκε να την πραγματοποιήσει και τελικά κατάφερε παρέα με τον Ενρίκο Φέρμι να κατασκευάσει τον πρώτο πυρηνικό αντιδραστήρα. Έτσι μπήκε στα σκαριά το πανάκριβο Σχέδιο Μανχάταν, δηλαδή το αμερικάνικο πρόγραμμα για την κατασκευή της πρώτης πυρηνικής βόμβας, που δοκιμάστηκε με... επιτυχία επάνω στους κατοίκους της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Η συνέχεια υπήρξε χειρότερη. Διότι αντί η φρίκη του πρώτου πυρηνικού βομβαρδισμού να συνετίσει τις πολιτικές ηγεσίες, η ανθρωπότητα επιδόθηκε σ’ έναν ξέφρενο πυρηνικό ανταγωνισμό. Το αποτέλεσμα σήμερα είναι εφιαλτικό. Στα πυρηνικά οπλοστάσια υπάρχουν τα μέσα για να καταστρέψουν τριάντα φορές τον πλανήτη, ενώ μερικές εκατοντάδες "ειρηνικά" πυρηνικά εργοστάσια υπόσχονται ατυχήματα χειρότερα από εκείνα του Τσερνομπίλ και της Φουκουσίμα. Υπάρχει ελπίδα; Ίσως... Σε κάποιες χώρες η αποπυρηνικοποίηση δειλά - δειλά ξεκίνησε...