Η μελέτη που ακολουθεί βασίστηκε στο υλικό που είχε μαζευτεί για μια σειρά διαλέξεων με θέμα "Ο Αρχαίος Μύθος και ο Σύγχρονος Κινηματογράφος", που έδωσα μαζί με τον καθηγητή Franco Tonelli στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Οι ταινίες που εξετάστηκαν σ' εκείνη τη σειρά ήταν: Οιδίπους Τύραννος του Saville (1967), Αντιγόνη του Τζαβέλλα (1962), Ιάσονας και Αργοναύτες του Chaffey (1963), Μήδεια του Παζολίνι (1969), Φαίδρα του Ντασσέν (1961), Τρωάδες του Κακογιάννη (1971), Οδυσσέας του Camerini (1953), Ηλέκτρα του Κακογιάννη (1961), Μαύρος Ορφέας του Camus (1958) και Περιφρόνηση του Godard (1963). Αφού αυτή η εργασία μου αναφέρεται συγκεκριμένα στον Ευριπίδη, προσέθεσα τις ταινίες Κραυγή Γυναικών του Ντασσέν (1978) και Ιφιγένεια του Κακογιάννη (1977), που δεν περιλαμβάνονται στον παραπάνω κατάλογο, και παρέλειψα εκείνες που δεν ήταν βασισμένες σε έργα του Ευριπίδη.