Η ικανότητα της συγγραφέως να συνδυάζει πληροφορίες των γραπτών πηγών με στοιχεία των αρχαίων μνημείων της επιτρέπει να διατυπώνει πρωτότυπες, συχνά τολμηρές ιδέες, οι οποίες, αν και μερικές φορές είναι δύσκολο να γίνουν αποδεκτές, δίνουν, ωστόσο, ερεθίσματα στους μελετητές της αρχαίας ελληνικής θρησκείας για προβληματισμό, δημιουργούν νέες προοπτικές για συζητήσεις, ανοίγουν νέους δρόμους σκέψης και ελέγχουν παγιωμένες ιδέες που συχνά γίνονται μηχανικά αποδεκτές. Οι περιγραφές των μνημείων και η παρουσίαση των απόψεων της συγγραφέως διατυπώνονται με ύφος όχι ξηρό και αυστηρά επιστημονικό αλλά γλαφυρό, σχεδόν ποιητικό που, βέβαια, θυσιάστηκε μερικές φορές στην ελληνική μετάφραση χάριν της σαφήνειας.